აღმომაჩნდა დაავადება, რომელსაც წამალი ვერ კურნავს – პაატა გულიაშვილის შეცვლილი ცხოვრება

მსა­ხი­ობ პა­ა­ტა გუ­ლი­აშ­ვი­ლის­თვის 2023 წელი წარ­მა­ტე­ბუ­ლი იყო. ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში მისი შო­უ­ე­ბი რე­ი­ტინ­გე­ბის სა­თა­ვი­დან არ ჩა­მო­დის. დიდი მიღ­წე­ვა ჰქონ­და სამ­სა­ხი­ო­ბო კუ­თხი­თაც. წლის სა­უ­კე­თე­სო მა­მა­კა­ცი გახ­და და მი­ი­ღო აკა­კი ხო­რა­ვას სა­ხე­ლო­ბის პრე­მია.

თუმ­ცა იქამ­დე პა­ა­ტამ გან­საც­დე­ლი გა­მო­ი­ა­რა, რის გა­მოც ცხოვ­რე­ბის წესი შე­იც­ვა­ლა. ქე­ი­ფის მოყ­ვა­რულ მსა­ხი­ობს საყ­ვა­რელ მწვა­დებ­ზეც კი უა­რის თქმა მო­უ­წია. მი­ზე­ზი კი სე­რი­ო­ზუ­ლი და­ა­ვა­დე­ბაა, რო­მე­ლიც მას თურ­ქე­თის კლი­ნი­კა­ში და­უდ­გინ­და. ახლა თავს კარ­გად გრძნობს, 20 კი­ლო­თი ნაკ­ლებს იწო­ნის და ენერ­გი­ი­თაც სავ­სეა.

– ჯან­მრთე­ლო­ბის პრობ­ლე­მე­ბი აღ­მო­მაჩ­ნდა – შა­ქა­რი და სე­რი­ო­ზუ­ლი და­ა­ვა­დე­ბაც. თურ­ქეთ­ში მო­მი­წია წას­ვლა იმის­თვის, რომ სწო­რი დი­აგ­ნო­ზი და­ეს­ვათ. აღ­მო­მაჩ­ნდა დი­ვერ­კუ­ლი­ტი. ამ და­ა­ვა­დე­ბას წა­მა­ლი ვერ კურ­ნავს. თუ გინ­და, რომ კარ­გად იყო, ცხოვ­რე­ბის წესი უნდა შეც­ვა­ლო. ამის გამო ბევრ რა­მე­ზე უა­რის თქმა მო­მი­წია, გავ­ხდი სევ­დი­ა­ნი, ხან­და­ხან რომ ვფიქ­რობ, ის ჩემი ბო­ჰე­მუ­რი ცხოვ­რე­ბა გარ­კვე­ულ­წი­ლად ნი­ღა­ბი იყო.

– ბევრ მა­მა­კაცს უჭირს ცხოვ­რე­ბის წე­სის შეც­ვლა, ექი­მის და­ჟი­ნე­ბუ­ლი თხოვ­ნის მი­უ­ხე­და­ვად. თქვენ რა და­გეხ­მა­რათ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის მი­ღე­ბა­ში?

– ისეთ ტკი­ვი­ლე­ბი გა­მო­ვი­ა­რე, სიკ­ვდილს ჩავ­ხე­დე თვა­ლებ­ში. ათი ექი­მი მად­გა თავ­ზე და ათი­ვეს თვა­ლებ­ში იკი­თხე­ბო­და, ან გა­დარ­ჩე­ბა, ან ვე­რაო. სხვა გზა არ მქონ­და, ექი­მებს უნდა დავ­მორ­ჩი­ლე­ბო­დი. რო­გორც კი მივ­ხვდი, რომ სწო­რი კვე­ბით თავს უკეთ ვგრძნობ­დი, გავ­ყე­ვი ამ ყვე­ლა­ფერს.

ძა­ლი­ან შე­მიყ­ვარ­და წყა­ლი, დღეს უკვე 2 ლიტრ წყალს ვსვამ დღე­ში. სრუ­ლი­ად უარი ვთქვი ღო­რის ხორ­ცზე, ვგიჟ­დე­ბი ისე მე­ნატ­რე­ბა მწვა­დი, მაგ­რამ ამო­ვი­ღე მე­ნი­უ­დან, ასე­ვე – გა­ზი­ა­ნი სას­მე­ლე­ბი, ლუდი, რო­მელ­საც ადრე 8 ლიტ­რამ­დე ვსვამ­დი, არა­ყი, ვის­კი, კო­ნი­ა­კი… პური ასი პრო­ცენ­ტი­დან 1 პრო­ცენ­ტამ­დე და­ვიყ­ვა­ნე. ვჭამ ძი­რი­თა­დად თეთრ ხორცს. ყვე­ლა­ზე მე­ტად გა­მიკ­ვირ­და, ხაშ­ლა­მაც რომ ამიკ­რძა­ლეს.

– ანუ სა­ერ­თოდ აღარ ქე­ი­ფობთ?

– კი რო­გორ არა, ქე­იფ­ზეც დავ­დი­ვარ, თა­მა­დაც ვარ ხოლ­მე, მაგ­რამ ვე­რა­ვინ ხვდე­ბა, რომ არ ვსვამ.

– გა­მო­დის, 2 წლის წინ ახა­ლი პა­ა­ტა და­ი­ბა­და

– კი ნამ­დვი­ლად. ამ ორ წელ­ში 20 კილო და­ვი­კე­ლი, მაგ­რამ ვერც მივ­ხვდი, ეს რო­გორ მოხ­და. ჩემი შარ­ვლე­ბი უკვე მსუ­ქან ძმა­კა­ცებს ჩა­მო­ვუ­რი­გე. ეს შა­ქა­რი მა­ინც მოქ­მე­დებს, ხან­და­ხან ძილ­ბუ­რან­ში მამ­ყო­ფებს, მაგ­რამ სხვა მხრივ, ენერ­გია მაქვს.

– ალ­ბათ, ამ გა­რე­მო­ე­ბე­ბის გამო ოჯა­ხი მე­ტად და­ა­ფა­სეთ

– ვცდი­ლობ, ყო­ვე­ლი თა­ვი­სუ­ფა­ლი წუთი ოჯახ­თან გა­ვა­ტა­რო. მაგ­რამ არც ძმა­კა­ცებს ვწყვეტ გულს, სა­მე­გობ­რო­ში ქე­ი­ფის ამ­ტე­ხი კვლავ მე ვარ.

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *